TBMM, İsmet İnönü'yü oybirliğiyle cumhurbaşkanı seçti

Tarihi Önemi ve Arka Plan

11 Kasım 1938’de İsmet İnönü’nün Türkiye Cumhuriyeti’nin ikinci cumhurbaşkanı olarak seçilmesi, ülkenin tarihinde dönüm noktalarından biridir. Mustafa Kemal Atatürk’ün vefatının ardından, ülke yas sürecindeyken TBMM, Atatürk’ün en yakın çalışma arkadaşlarından ve Cumhuriyet’in kuruluşunda büyük rol oynamış olan İsmet İnönü’yü oybirliğiyle cumhurbaşkanlığına getirdi. Bu olay, Türkiye’deki siyasi istikrarın devamı ve Cumhuriyet devrimlerinin korunması açısından kritik bir dönemi başlattı. İsmet İnönü’nün, Kurtuluş Savaşı’nda ve Cumhuriyet’in ilk yıllarında gösterdiği liderlik, kendisine bu görevin verilmesinde önemli bir etken oldu.

Olayın Gelişimi ve Etkileri

Atatürk’ün vefatının ardından İnönü’nün cumhurbaşkanı olarak seçilmesi, devletin kurucu kadrolarının Cumhuriyet’in temel ilkelerini koruma yönündeki kararlılığını gösteriyordu. TBMM’nin İsmet İnönü’yü oybirliğiyle seçmesi, toplumda Atatürk’ün mirasının korunacağına dair güven duygusunu pekiştirdi. İnönü döneminde Türkiye, dış politikada dengeli bir yaklaşım izlemeye devam etti. Bu dönemde dünya, II. Dünya Savaşı gibi büyük bir çatışmanın eşiğindeydi, ancak İnönü'nün izlediği "yurtta sulh, cihanda sulh" ilkesine sadık kalan barışçıl politikalar, Türkiye’yi savaşın yıkımından uzak tuttu.

Sonuçları ve Etkileri

İnönü’nün cumhurbaşkanlığı döneminde Türkiye, savaşın ağır sonuçlarından korunmayı başardı. İç politikada ise ekonomik ve sosyal reformlarla modernleşme süreci devam etti. 1946’da çok partili hayata geçişin sağlanması, İsmet İnönü’nün siyasi mirasındaki en önemli dönüşümlerden biri olarak kabul edilir. Bu değişim, Türkiye’de demokrasinin ve siyasi çeşitliliğin gelişmesine zemin hazırladı. İnönü’nün cumhurbaşkanlığı dönemi, Türkiye’nin uluslararası alanda bağımsız, barışçı ve reformlara dayalı bir devlet olarak tanınmasını sağladı ve Cumhuriyet’in sağlam temeller üzerinde büyümesini pekiştirdi.